با استفاده از نانوذرات لیپیدی و mRNA واکسن ضدآبله میمونی ساخته شد
تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۶۳۹۲۱
پژوهشگران با استفاده از نانوذرات لیپیدی و اسید ریبونوکلئیک مسنجر، واکسنی ساختند که می‌تواند برای مقابله با آبله میمونی استفاده شود. نتایج آزمایش روی موش‌های آزمایشگاهی امیدوارکننده بوده است.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، پژوهشگران با استفاده از نانوذرات لیپیدی و اسید ریبونوکلئیک مسنجر، واکسنی ساختند که می‌تواند برای مقابله با آبله میمونی استفاده شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
واکسن نانوذرات لیپیدی و mRNA جدید که چهار پروتئین سطح ویروس آبله میمونی (Mpox) را رمزگذاری می‌کند، پاسخ‌های ایمنی قوی در برابر ارتوپوکس ویروس ایجاد می‌کند.
در مقاله‌ای که به تازگی منتشر شده، محققان اعلام کردند که واکسنی حاوی اسید ریبونوکلئیک مسنجر (mRNA) و نانوذرات را ساختند که می‌تواند چهار پروتئین سطح ویروس mpox را که باعث ایجاد ایمنی در برابر آبله میمونی می‌شوند را رمزگذاری کند.
شیوع جهانی آبله میمونی در سال ۲۰۲۲ منجر به عفونت‌های گسترده در نزدیک به ۳۰ کشور شد. این سویه ویروس آبله میمونی به دلیل توانایی انتقال انسان به انسان، با نمونه‌های پیشین بسیار متفاوت بود. ویروس آبله میمونی متعلق به خانواده ارتوپوکس ویروس است، که همچنین حاوی عامل اتیولوژیک آبله، ویروس واریولا است.
در حالی که واکسن آبله، از ویروس اصلاح شده به صورت زنده استفاده می‌کند و در برابر ویروس آبله میمونی مؤثر است، اما از آنجا که واکسیناسیون آبله در اکثر کشور‌ها پس از ریشه‌کن کردن این بیماری قطع شده، واکسن‌ها آبله به سادگی در دسترس نبوده و نیاز به واکسنی وجود دارد که پاسخ‌های ایمنی خاص ویروس آبله میمونی را ایجاد کند و احتمالاً در برابر سایر عفونت‌های ارتوپوکس ویروس محافظت ایجاد نماید.
در مطالعه حاضر، محققان مجموعه‌ای از پروتئین‌های سطح ویروس آبله میمونی را هدف قرار دادند که در ارتوپوکس ویروس بسیار محافظت می‌شوند و می‌توانند پاسخ ایمنی وابسته به سلول ۱ T (TH-۱) را در داخل بدن القا کنند. ایمونوژن‌های منتخب شامل پروتئین‌های سطحی از هر دو شکل ارتوپوکس ویروس عفونی است. آنتی‌ژن‌های ویروس آبله میمونی درگیر در ورود سلولی (M ۱ و A ۲۹) و انتقال (A ۳۵ و B ۶) برای تولید واکسن انتخاب شدند.
mRNA رمزگذاری چهار آنتی‌ژن از کلاد ویروس آبله میمونی انتخاب شد، که مسئولیت شیوع ۲۰۲۲ را بر عهده دارد. نانوذرات لیپیدی شامل چهار لیپید بود: کلسترول، یک لیپید قابل یونیزه شدن جدید SM-۱۰۲، PEG ۲۰۰۰-DMG و ۱،۲-distearoyl-snglycero-۳-phosphocholine (DSPC).
از سلول‌های EXPI ۲۹۳ برای ارزیابی بیان آنتی‌ژن‌های رمزگذاری شده توسط mRNA استفاده شد. نانوذرات لیپیدی حاوی آنتی‌ژن‌های فردی یا ترکیبات مختلف چهار آنتی‌ژن به صورت عضلانی دو بار در مدل‌های موش در بازه زمانی سه‌هفته‌ای تزریق شدند. نتایج نشان داد که واکسن نانوذرات mRNA-لیپیدی فعالیت خنثی‌کننده و مهارکننده بیشتری نسبت به واکسن MVA در برابر ویروس MPOX ایجاد می‌کند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: پژوهشگران موش های آزمایشگاهی ویروس آبله میمونی نانوذرات لیپیدی آنتی ژن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۶۳۹۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقش تغییرات آب و هوایی در گسترش ویروس ها
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش می دهند که به نظر می رسد افزایش سطح دی اکسید کربن در جو و فضاهای داخلی عامل اصلی افزایش طول عمر انواع کووید موجود در قطرات ریز معلق در هوا باشد.
«آلن هادرل»، محقق ارشد و دانشیار ارشد علوم آئروسل در دانشگاه بریستول بریتانیا، گفت: «ما می‌دانستیم که کروناویروس مانند سایر ویروس‌ها از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم پخش می‌شود. اما این مطالعه نشان‌دهنده یک پیشرفت بزرگ در درک ما از اینکه دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد، و مهم‌تر از همه، چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد، است.»
در مطالعات آزمایشگاهی، محققان دریافتند که افزایش غلظت دی اکسید کربن در هوا می تواند مدت زمان عفونی ماندن ویروس های موجود در هوا را افزایش دهد.
به گفته محققان، هوای معمولی در فضای باز دارای 400 ppm دی اکسیدکربن است.
بر اساس نتایج منتشر شده، افزایش غلظت CO2 به تنها 800 ppm، بقای ویروس های معلق در هوا را افزایش می دهد.
محققان دریافتند وقتی هوای داخل خانه به غلظت CO2 3000 ppm می رسد- مشابه غلظت یک اتاق شلوغ- حدود ۱۰ برابر بیشتر ویروس بعد از ۴۰ دقیقه مسری تر باقی بماند.
هادرل گفت: «ویروس ها به دلیل اسیدیته کمتر قطرات بازدمی، عفونی شدن خود را از دست می دهند. اما CO2 هنگام تعامل با قطرات مانند یک اسید عمل می کند و به ویروس ها اجازه می دهد در هوای بیشتری زندگی کنند.»
هادرل گفت: «این نشان می‌دهد که باز کردن یک پنجره ممکن است قوی‌تر از آن چیزی باشد که در ابتدا تصور می‌شد، به ویژه در اتاق‌های شلوغ و با تهویه ضعیف، زیرا هوای تازه غلظت کمتری از CO2 دارد و باعث می‌شود ویروس خیلی سریع‌تر غیرفعال شود.»
هادرل افزود: «نتایج همچنین نشان می دهد که چگونه اهداف تغییر آب و هوا که به دنبال محدود کردن سطح CO2 در جو زمین هستند می تواند به کاهش انتشار ویروس های موجود در هوا کمک کند.»
محققان خاطرنشان کردند که علوم هواشناسی اخیر پیش بینی کرده است که غلظت CO2 در جو تا پایان قرن به بیش از 700 ppm برسد.
هادرل در پایان می‌گوید: «داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO2 در جو ممکن است با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.»
کد خبر 6093463
افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان حداقل بگیر/کمترین حقوق آن ها ۱۰ میلیون تومان می شود